W listopadzie nad wodą generalnie jest zimno, a zwłaszcza gdy słońce schowa się za chmurami lub zajdzie. Mimo wszystko lubię pływać o tej porze roku, na rzece jest luźniej, a dzięki opadłym liściom z drzew znacznie poprawia się widoczność nadrzecznej architektury Krakowa.

Miałem jechać w góry na Święto Niepodległości, ale Mamon swoim kusząco słodkim i lepkim głosem zachęcił mnie do pracy nie tylko w ten dzień.

 

Na szczęście nie lało, dzień z wolna minął, a zachodzące listopadowe słońce pomalowało całe niebo czerwienią.

Nasyciwszy się przez cały dzień widokami stwierdziłem, że trzeba zjeść coś treściwego. Z tym był mały kłopot, bo wszystko było już zamknięte albo wyjedzone. Pozostał mi wybór pomiędzy tureckim kebabem, a gruzińską piekarnią, które funkcjonują przy ulicy Starowiślnej.

Kebaby mi się rok temu przejadły, więc dotoczyłem się do piekarni, gdzie za dużego wyboru nie było.

 - Dzień doby, znajdzie się coś dla głodnego człowieka – powiedziałem.

 - Oczywiście, została mi bułka z wołowiną (zapomniałem nazwy), zaraz panu podgrzeję w piekarniku – odpowiedziała pani w średnim wieku z takim miękkim wschodnim akcentem.

Zagadałem do niej, bo stwierdziłem, że nie będę tak czekał w ciszy na podgrzanie tej buły.

 - Pani to chyba jest z Gruzji.

 - A, gdzie tam, z Izraela, właśnie przyleciałam od mamy, która przyjechała tam z Rosji.

 - To co tak Panią sprowadziło do nas?

 - Panie, tam gorąco, no i życie. Panie co ja tam się napatrzyłam na tych Arabów (nawiązała sprawnie do sytuacji na granicy polsko-białoruskiej), ja wiem jacy oni są… Panie, co te Araby chcą od tej naszej Polski. Niech wracają tam skąd przyjechały.

W międzyczasie buła się nagrzała, którą zjadłem sobie już na polu, myśląc przy tym co usłyszałem w Krakowie, w gruzińskiej knajpie, od rosyjskiej Żydówki – „co te Araby chcą od tej naszej Polski”…

 

---

tagi: żegluga 

	Zbigniew
	10 marca 2022 14:17

7     1203    15 zaloguj sie by polubić