Szanowna Pani.

Ja mogę lepsze filmy nagrać na Odrą i podłożyć pod to muzykę "Oder, Oder uber alles".

Z ukłonami.

Skąpiradła. Najciekawszego pożałowali - jak w realu wygląda działanie tej Infrastruktury oszczędzającej wodę. Może nie chcieli ujawniać, ze tej wody im faktycznie od czasu do czasu brakuje i muszą ograniczać przewozy. Albo im się wydaje, że ten patent jest tak skomplikowany, że nikt nie zrozumie

Właśnie dlatego, że wody czasem brakuje, to zostały zaprojektowane i wykonane tam zbiorniki oszczędnościowe, są inne filmiki przedstawiające ich działanie. Widoczne jest też górne stanowisko elekrowni szczytowo-pompowej, której zbiornik to magazyn energii pozyskiwanej ze stojących nieopodal wiatraków. Bardzo ładnie wygląda też nabrzeże przeładunkowe, nic wielkiego - a jednak swoją robotę robi. Natomiast góry jak koło Nowego Sącza.

No chyba niesłusznie. Mierzeja jest  be, podobnie jak droga wóodna Szczecin - morze Czarne, nie wspominając już - Boże uchowaj - o drodze Gdańsk - Chersoń

W pierwszej chwili myślałem, że barka jest napędzana silnikiem elektrycznym - wiadomo ekologia. :)

Potem okazało się, że zastosowano inne paliwo również "ekologiczne", bo jakżesz inaczej. :))

nie hektary, ale ile wody zużyto do wyprodukowania w Chinach PV.

W Warszawie też pływały. Ile razy przejeżdżałem przez Wisłę coś płynęło.

Pamiętam koniec sierpnia 1973 port w Wyszkowie i 1978 Zalew Zegrzyński nocą.

Turystyka ? Trzeba mieć zdrowie, ale dzięki takim filmom przywracamy pamięć.

Turystyka na Wiśle 

Wszystkim obrońcom zieleni vs PV, a nawet tym mniej szlachetnym sojusznikom wszelakich lobbies (węglowych, atomowych, etc.), pragnę zwrócić uwagę na bezowocność ich szlachetnych porywów serca (a także tych mniej szlachenych usiłowań), jako że trend dawno ustalony jest nieodwracalny. Węgiel kamienny trzeba wydobywać z coraz większych głębokości (ponosząc - co oczywiste - bez porównania większe niż niegdyś koszty), a złoża węgla brunatnego się kończą (Bełchatów i Turów trzeba będzie jednak kiedyś zamknąć). Tymczasem obecny stan technologii PV można by porównać np. do stanu mikroelektroniki sprzed powiedzmy lat 40-tu. Porównanie tych choćby pamięci RAM (4 kB w 1980 roku) do obecnych (4 GB czyli milion razy więcej w jednyn chipie) jest chyba dość wymowne. Oczywiście postęp tej skali w PV jest niemożliwy, lecz wystarczy zwiększyć wydajność z obecnych powiedzmy 20% do 40-tu, a koszt zmniejszyć choćby dwukrotnie, zastępując jednocześnie panele sztywne i nieprzezroczyste na elastyczne i transparentne i sytuacja stanie się radykalnie odmienna. Nie będzie istnieć żaden bardziej konkurencyjny sposob generacji elektryczności. A magazynowanie? Za dużo by pisać. Nawet te okrzyczane, jako be, akumulatory odnotowują szalony postęp. Niedawno chińsko-australijski zespół badaczy ogłosił przełomowe odkrycie w zakresie technologii wytwarzania trwałych anod (może katod) dla akumulatorów siarkowo-sodowych, gdzie ilość surowców jest (w przeciwieństwie do litu) nieograniczona, ceny o rząd (co najmniej) niższe a trwałość i pojemność kilkukrotnie wyższa. To będzie koniec obecnej energetyki i obecnego przemysłu samochodowego, jak i naftowego. I basta.

Tak, czy owak, jest większa od tej ładnej, niemieckiej. Długości nie sprawdzałem, a tylko pamiętałem w nogach, że jakieś ćwierć kilometra, bo dla mnie było to pół kilometra długości. Po prostu, treningi kończyłem w klubie na prawym brzegu, a pociąg do Wrocławia stawałw stacji Ksiegienice jakieś parę kilometrów od lewego brzegu Odry. Chcąc zdążyć marszobiegiem przechodziłem przez elektrownię i jaz, a potem przez śluzę A tam zasadzka: które wrota będą zamknięte? Jeśli górne, to OK, prosto przez las na stację. Ale, jeśli górne wrota były otwarte i śluza pełna, to loteria: zasuwać biegiem te 2 długości śluzy (na oko 2 x 250 m przez dolne wrota), czy poczekać. Ale, czy pociąg poczeka?

Ech, wspomnienia!

Ale, czy pociąg poczeka ?

Wodą jest najtaniej i tu następnie wkraczamy w drogi żelazne.

Skończy się jak zwykle per pedes ?

Mnie wtedy interesował wyłącznie przewóz pasażerski czymkolwiek do klubu i z powrotem do domu. Po południu w soboty organizowany był dojazd Stonką (ciężarówka z budą pasażerską), a powrót w niedzielę po południu. "Niesystemowe" (w innych terminach) dojazdy możliwe były tylko koleją z tym dojściem przez las i jaz (pełny jazz!). W obu przypadkach dojazdy były atrakcją samą w sobie. Te Stonką ze względów towarzyskich (gitara, śpiew, itd. bezalkoholowo!). Natomiast te koleją i przez las, jazz, miały atrakcyjność przyrodniczo przygodową. Starsi koledzy przez pewien rów melioracyjny w lesie przerzucili ze dwa drągi i przetarli szlak miedzami po prostej skracając trasę do jakichś 2 km. Za to trasa prowadziła przez wówczas dziką tam przyrodę. Nigdy nie spotkało mnie tam nic gorszego od deszczu, ani nie słyszałem o jakichś zagrożeniach. No, ale u małolata, którym wówczas byłem, wyobraźnia i tak dostarcza dreszczy. W tamtym okresie zaczytywałem się zresztą w Jacku Londonie i tym ambitniej stawiałem czoła przyrodzie. Fajnie było.

Wracając "przez" śluzę, wtedy mnie to nie interesowało i niejako z rozpędzonej niewiedzy przyjmowałem, że te budowle są poniemieckie a tylko odbudowane. Po latach dowiedziałem się, że cały ten stopień wodny od śluzy po elektrownię na jazie wybudowano pod koniec lat 50-tych ub.w.

Śluzowanie trwa tam jakieś 12 minut. To się pokrywa z pamięcią z moich wodnych obserwacji. Mianowicie w szczycie dnia barki przepływały koło mnie w dół i górę rzeki z częstotliwością nawet koło 10 minut! Taki był ruch. W zasadzie mogłem sobie żeglować bez większej styczności z farwaterem barek, ale tak się składało, że pare kilometrów w górę rzeki, w połowie drogi do Urazu, na samym brzegu, zwieszając się do wody, samotnie rosła piękna, nie bardzo dzika grusza z pysznymi owocami ... Trzeba więc było się z tymi barkami i pchaczami ścigać. A w ogóle to navigare necesse est.

No tak, ja piszę z dużej litery, bo to dla mnie była nazwa własna danego pojazdu. Nie wiem, czy nazwa ta pochodziła od producenta, czy projektanta odnosząc się do marki, czy modelu pojazdu. W każdym razie, w moim ówczesnym kręgu koleżeńskim stosowana była wyłącznie. Nie przypominam sobie, aby ktoś z moich współpasażerów nazywał to-to inaczej.

W owych czasach takie wynalazki spotykało się dość często http://www.polskie-auta.pl/stara/star-20stonka-rys.jpg Zawsze wtedy odbierałem te nazwę za rodzaj przekory, bo zarazem były to czasy, w których młodzież szkolną spędzano na uprawy ziemniaków do zbierania owadów zrzuconych przez USA. Jakaś butelka częściowo z woda i tyralierą w pole zbierać i topić owady w tej butelce. Ekologicznie w porównaniu do trucia ich azotoksem.

Tenże azotoks to chyba była polska wersja sławnego DDT więc, gdy używano na polach ziemniaczanych przeciw "amerykańskiej" stonce, to dochodziło do "amerykańskiej wojny domowej". Pojęcia ekologia wtedy nie było nawet w słownikach aktywistów bezrozumnych. Pamiętam przypadki, w których dzieci pozbawiano wszy sypiąc włosy właśnie tym azotoksem i owijając główki chustą, aż zadziała. A dziecko biegło z tym na pole, czy do zabawy. Nie wiem, czy są jakieś późniejsze badania skutków, a może ich nie było?

W czasach późniejszych pojazdy takiego pomysłu jak Stonka nazywano Osinobusami, która to nazwa u mnie się nie przyjęła, bo była lansowana w czasach, gdy takie pojazdy służyły jako transport zomowców.

Śluza Przewóz na Górnej Wiśle. Widać wrota dolne, jak i też w całej okazałości wylot kanału obiegowego (powienien być pod wodą).

Fajne...  dziekuje,